Ik heb Hans leren kennen toen onze beide zonen Marc(met een c) en Mark (met een k) op voetbal gingen.
Hans werd trainer en ik de leider. En dat hebben we behoorlijk lang volgehouden. Dat Hans trainer werd is natuurlijk logisch, ik deed de papierwinkel. Maar goed ook want Hans was een behoorlijke sloddervos. Voor het begin van het nieuwe seizoen gaf hij me dan altijd een grote bos pennen. De jaren die volgden zijn bijzonder succesvol geworden. Ik zag hem vaker dan mijn eigen vrouw.
Hans was bijzonder. Veeleisend voor zichzelf maar zeker ook zijn omgeving. Trouwens ook knap eigenwijs. Wij waren een goed koppel, onafscheidelijk.
Onze glorietijd was toch wel de A2 en het befaamde Driede ( het derde elftal). Onze kracht was met weinig middelen veel bereiken. Klein duimpje tegen de grote reus. Via sponsors konden we bijna alles voor mekaar krijgen. Het A2 was wijd en zijd bekend.
Later volgde het befaamde Driede. Nu nog hebben de jongens het er over. Poosje geleden kreeg ik van iemand te horen, als ik jullie niet had gehad wat het niet goed afgelopen met mij. De mens stond voorop.
Niet alleen voetbal sloeg de klok. Muziek was ook een rode draad door zijn leven.
Zo werd ik eens midden in de nacht gebeld door Hans en vroeg wat voor zanger het was…, natuurlijk wist ik dat. Dat soort dingen kenmerkte Hans.
Wemmie vroeg hhuu wie was dat, oh dat was Hans..
Lief en leed werd gedeeld, ook privé. Goede tijden, slechte tijden.
Beste mensen, ik heb getracht in het kort op mijn manier weer te geven hoe Hans in het leven stond.
Wij zullen ons Hans herinneren als een warme, sociale man.
Hij had een hekel aan mensen die hun kwaliteiten verkwanselden. Hij was vooruitstrevend, vernieuwend en belangstellend. Geld en macht vond hij totaal onbelangrijk.
Als laatste wil ik nog enkele trefwoorden, anekdotes benoemen die Hans zo gekenmerkt hebben.
– Inzameling voor goede doelen. bv. een hele dag in de sportschool fietsen voor Smartkids.
– Wekelijkse uitdraai van het blad Het Driede. Waarin het wel en wee van ons elftal vermeld stond.
– Als zelfbenoemde voorzitter was hij lid van het KBF. Of te wel het Kabouter bevrijdingsfront. Zo werd er nogal eens een kabouter ontvreemd bij ons uit de tuin. Of lagen er 3 in het gras.
– Jaarlijks uitje naar North Jazz Festival en platenbeurs in Utrecht.
– A2 stond bekend om zijn zwarte parels. Was makkelijk want er was een asielzoekerscentrum in Meppel gevestigd. Dat ze geen voetbalspullen hadden, was natuurlijk geen probleem. Alles kwam goed. Hans vroeg laatst, waar zouden ze toch allemaal gebleven zijn?
– Wekelijkse tocht naar de wedstrijden. Regelmatig reden we verkeerd, dus we hebben heel wat dorpen en gehuchten gezien. Op en keer kwam ik een SRV kar tegen, natuurlijk geen voorrang verleend, die kar stond dwars langs de weg. Alles voor A2!! Volgens mij staat die man nog beduusd te kijken.
– Het wekelijks rapport van het balletje gehakt. ( wel of niet bestek, bereiding, smaak enz.)
– Nabespreking thuis. Dolle pret. Hans lag vaker op de grond dan op de bank.
– Regelmatig feestje van het team. Hans was na die tijd nogal eens zoek.. ik natuurlijk als zijn leider hem zoekende, zat hij breed lachend achter in de tuin bij wildvreemde mensen.
– Omdat wij zo’n sociaal team waren hadden we nogal eens wat kneusjes in het team. Hans zette zo’n jongen meestal voorin.. . Konden ze toch niks verkeerd doen. Zo hadden wij eens een wedstrijd FC Meppel uit, altijd lastig. Scoorde zo’n kerel ….. Hans vroeg aan hem, hoe kreeg je dat voor elkaar??Hij antwoordde: Trainer ik raakte de bal helemaal verkeerd…
Daar wil ik mee afsluiten.
Hans rust zacht, ik zal je nooit vergeten.
André van Eisden.
